تاثیر توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین e بر اختلالات یادگیری و حافظه در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده زمینه و هدف: تحقیقات اخیر نشان داده، بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات شناختی، یادگیری و حافظه ای می شود. بربرین آلکالوئیدی ایزوکوئینولین و ویتامین e آنتی اکسیدانی محلول در چربی است که آثار ضددیابتی و آنتی اکسیدانی دارند. لذا در این مطالعه تاثیر توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین e بر اختلالات شناختی ناشی از دیابت ارزیابی شد. روش بررسی: در این مطالعه 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی انتخاب و به شش گروه کنترل، کنترل تیمارشده با ویتامینe (mg/kg30)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرین هیدروکلراید (mg/kg100) و دیابتی تیمارشده با ویتامین e (mg/kg30) و دیابتی تیمارشده با هر دو ویتامین e ( mg/kg30) و بربرین هیدروکلراید (mg/kg100)، تقسیم شدند. ابتدا دیابت با تزریق درونصفاقی استرپتوزوتوسین با دز (mg/kg55) به صورت درون صفاقی القا گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرینهیدروکلراید و ویتامین e به مدت شش هفته به صورت خوراکی انجام گردید. قند خون در هفته های 1، 3، 5 و 7 با خون گیری از سیاهرگ دمی سنجش و در پایان گروه ها با آزمون های رفتاری شناخت فضایی و شناخت اشیا ارزیابی شدند. یافته ها: در گروه دیابتی درمان شده با ویتامین e و بربرین هیدروکلراید بهبودی معنی داری، در انجام آزمون های رفتاری، در مقایسه با گروه دیابتی کنترل، دیابتی درمان شده با ویتامین e و گروه دیابتی تحت درمان با بربرین هیدروکلراید مشاهده گردید. همچنین نمرات آزمون شناختی نیز به طور مشابهی در این گروه افزایش یافت. نتیجه گیری: تجویز توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین e به مدت شش هفته سبب بهبود اختلالات شناختی در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می شود.